Η χρονιά που αφήσαμε πίσω έκλεισε με έναν σπαραξικάρδιο διαδικτυακό αποχαιρετισμό και έναν medical καρσιλαμά – ανάρμοστο, όπως αποφάνθηκε το διαδικτυακό κονκλάβιο. Κατά την ταπεινή γνώμη μου, εντελώς σικέ και τα δύο. Ο θρήνος και ο κοπετός έγιναν για το Ideal που την προτελευταία μέρα του χρόνου έκανε την τελευταία του προβολή. Τι μου λέτε; Εκλεισε ένας κινηματογράφος στην Αθήνα. Οτι δηλαδή δεν έχει ξανασυμβεί; Να σοβαρευτούμε λίγο; Από τότε που θυμάμαι αυτήν την πόλη, ούτε που ξέρω πόσες αίθουσες έχουν κλείσει. Ηδη από το τέλος της δεκαετίας του 1970, όταν πια η τηλεόραση είχε μπει σε όλα τα σπίτια, τότε που οι κινηματογράφοι γίνονταν σουπερμάρκετ και ο Κηλαηδόνης έγραφε τα «Θερινά σινεμά». Και, για να πω την αλήθεια, όσες έχουν απομείνει, μάλλον μιζέρια αποπνέουν έτσι όπως είναι στριμωγμένες ανάμεσα σε σύγχρονες προθήκες και νέες αισθητικές.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή