Τα πάθη της ανισότητας

Οι κοινωνίες µας είναι όλο και πιο θυµωµένες, όλο και πιο οργισµένες. Αλλες φορές εκρήγνυνται και άλλες µοιάζουν απλώς να περιµένουν µια σπίθα. Κάποιες φορές ο θυµός αποκτά στόχους ή συνδυάζεται µε ένα αίτηµα καθολικής δικαιοσύνης και άλλες µοιάζει να είναι µια γενικευµένη µνησικακία όπου οι άνθρωποι κυρίως µισούν αυτόν που είναι πιο κοντά τους αλλά τον αισθάνονται ως απειλή ή αυτόν που θεωρούν ότι συγκεφαλαιώνει την αδικία και που µπορεί να µην είναι απαραίτητα αυτός που εκπροσωπεί την εξουσία, ή τον πλούτο, αλλά αυτός που π.χ. παίρνει παραπάνω κοινωνικά επιδόµατα. Με αυτά τα ερωτήµατα ασχολείται ο Φρανσουά Ντιµπέ, ένας από τους σηµαντικότερους γάλλους κοινωνιολόγους, στο βιβλίο του «Ο καιρός των θλιµµένων παθών. Ανισότητες και λαϊκισµός», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πόλις σε µετάφραση του Γιώργου Καράµπελα.