Στη λαµπρή γιορτή των Θεοφανίων ευχόµαστε «καλή φώτιση», δηλαδή σύνεση και σωφροσύνη, παρακολουθώντας άνδρες ανά τη χώρα να βουτούν στο νερό µέσα στην καρδιά του χειµώνα. Πέφτουν και κολυµπούν µανιασµένα για να πιάσουν τον σταυρό. Συχνά δε, έχει και ξύλο που δεν βλέπεις ούτε σε αγώνα πόλο. Αυτή η ναυµαχία µε κορµιά, που πέφτουν όπως οι γλάροι στη σαρδέλα, διαρκεί µερικά δευτερόλεπτα. Μέχρι που, µέσα από τους αφρούς, προβάλλει αλαλάζων δασύτριχος νέος, κρατώντας σφιχτά τον σταυρό στο υψωµένο δεξί χέρι. Επαθλο δεν υπάρχει. Ούτε καν ο σταυρός, ο οποίος επιστρέφεται στον ιερέα. Αρκεί η Χάρη που στεφανώνει τον αθλητή της πίστης. Ούτως ή άλλως η θρησκεία πληρώνει µόνο µετά θάνατο.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ