Είναι αλήθεια ότι δεν συμβαίνει συχνά να αποχωρήσει ένας ηθοποιός, στην προκειμένη περίπτωση ο πρωταγωνιστής, ο ρόλος του τίτλου, πολλώ δε μάλλον μετά την πρεμιέρα και εν μέσω παραστάσεων. Ωστόσο είναι κι αυτό ένα ενδεχόμενο, που έρχεται ως αποτέλεσμα της ζωντανής τέχνης που είναι το θέατρο. Ολα όσα γίνονται αποκτούν δημόσιο χαρακτήρα, μαθαίνονται, φαίνονται. Παράλληλα είναι κι αυτή η δύναμη που έχει το «ξαφνικά» και το «τώρα» του θεάτρου, μια δύναμη που εμπεριέχεται στην ίδια την γοητεία του, ακόμα κι αν οι συνέπειες είναι αρνητικές. Φέρνουν αναστάτωση, ανατροπή, προκαλούν σχόλια, εκθέτουν – και εκτίθενται.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή