Από τη Γαλλία στο φως της Μεσογείου

Μοιάζει με ένα πλοίο που ταξιδεύει στα νερά της Μεσογείου. Τα γαλάζια τοιχώματά του διακόπτονται από μικρά και μεγάλα φινιστρίνια. Φτάνει να σταθεί κάποιος μπροστά τους για να βρεθεί από τη μια στιγμή στην άλλη στο Σεν Τροπέ ή τη Μασσαλία, την Αντίμπ ή το Αγκέ. Να αφήσει το βλέμμα του να περιπλανηθεί σε λιμάνια και ακτές, σε πλατείες και πύργους, σε κόκκινους βράχους και αμμόλοφους. Να γνωρίσει γυναίκες που παίρνουν νερό από την κρήνη, άλλες που τελειώνουν τις αγροτικές δουλειές και κάποιες ακόμη που απολαμβάνουν στιγμές χαλάρωσης μετά το μπάνιο τους. Και να εντοπίσει ανάμεσά τους έναν θαλασσόλυκο. Εναν άνδρα που κρατά με σιγουριά το πηδάλιο του ιστιοφόρου που κυβερνά και την προσοχή του στραμμένη στα κύματα. Tούτος ο άνδρας, έμπειρος στη θάλασσα και ιδιοκτήτης του ιστιοπλοϊκού «Ολυμπία», πάνω στο οποίο απεικονίζεται, δεν υπήρξε μόνο ικανός ερασιτέχνης καπετάνιος. Είναι ο ζωγράφος Πολ Σινιάκ, ο καλλιτέχνης που έπαιξε ενεργό ρόλο στην ίδρυση της Εταιρείας Ανεξάρτητων Καλλιτεχνών (στην οποία «επιτρεπόταν στους καλλιτέχνες να παρουσιάζουν ελεύθερα τα έργα τους στην κρίση του κοινού» μία φορά τον χρόνο), αλλά και αναδείχθηκε πρόεδρός της το 1908. Και είναι ένας από τους κεντρικούς πρωταγωνιστές ενός όχι τόσο γνωστού, αλλά σημαντικού κινήματος, του νεοϊμπρεσιονισμού, το οποίο συστήνεται για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό μέσα από τη νέα έκθεση «Ο νεοϊμπρεσιονισμός στα χρώματα της Μεσογείου», που διοργανώνει το Ιδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή σε επιμέλεια της επίτιμης επιστημονικής διευθύντριας του Μουσείου Ιμπρεσιονισμού του Ζιβερνί, Μαρίνας Φερέτι Μποκιγιόν, και της υπεύθυνης συλλογής του Ιδρύματος Β&Ε Γουλανδρή, Μαρίας Κουτσομάλλη – Μορό.