Είμαστε δύο ομάδες ανθρώπων: οι ψηφιακοί και οι αναλογικοί. Του εικοστού αιώνα οι γεννημένοι και του 2000+ οι  millenials. Οι αναλογικοί κρατούν την αφή τους σε εγρήγορση για να ανακρίνει την ύλη και να τη γνωρίσει, αλλά και για να νιώσουν τη σάρκα τους και «την εμπειρία του εαυτού τους» όπως γράφει στη φιλοσοφία της επαφής ο Τζόρτζιο Αγκάμπεν. Οι ψηφιακοί νέοι άνθρωποι βυθίζονται στο κέλυφος των ακουστικών τους για να απομονωθούν νοερά σε έναν άηχο κλωβό ώστε να ακούσουν το βουητό του εγκεφάλου τους που επεξεργάζεται δεδομένα και pixels από εικόνες τις οποίες σκρολάρουν αενάως στα δάχτυλά τους για να προηγηθούν  όλων μας στην «ψηφιακή καπατσοσύνη».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή