Η μάχη του Κέντρου

Ποιος θα πάρει το Κέντρο; Ποιος μιλάει καλύτερα σε αυτό; Και ποιος είναι αλήθεια κεντρώος; Η συζήτηση επανέρχεται σαν λούπα στο πολιτικό τερέν. Και μαζί με τα καλώς εννοούμενα ερωτήματα ή τις απαντήσεις εδώ αρχίζουν και οι παρερμηνείες των εννοιών. Για παράδειγμα, Κέντρο και Σοσιαλδημοκρατία δεν είναι το ίδιο. Κέντρο επίσης δεν συνεπάγεται πάντα και μετριοπάθεια αν και το ζητούμενο των συναινέσεων συχνά είναι κεντρικό εδώ (θυμίζω πως κεντρώοι συχνά τάσσονται υπέρ πολέμων ή επεμβάσεων ή υπέρ της λιτότητας). Ούτε και το Κέντρο είναι απλώς η σύνθεση όλων των τάσεων σε έναν ήπιο παρονομαστή. Το Κέντρο έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Δεν είναι συνώνυμο των λεγόμενων μεσαίων. Σήμερα αμιγώς κεντρώο κόμμα δεν υπάρχει. Μέρος των ψηφοφόρων δηλώνει κεντρώο, ανήκοντας και επιλέγοντας όμως κόμματα μη κεντρώα.