Τρία μεγάλα μέτωπα που συνδέονται με ανθρώπινα δικαιώματα, άρα με το Σύνταγμα, άνοιξε συγχρόνως η κυβέρνηση: γάμος και «τεκνοθεσία» (όπως, στο λεξιλόγιο της πολιτικής ορθότητας, αποκαλείται η υιοθεσία) ομοφύλων, «μη κρατικά» (για να αποφευχθεί ο πιο αιχμηρός αλλά και πιο ακριβής όρος ιδιωτικά) πανεπιστήμια, επιστολική (εκτός αλλά και εντός συνόρων) ψήφος. Και τα τρία έχει νόημα να συζητηθούν. Και στα τρία η κυβερνητική προσέγγιση παρουσιάζει προβληματικά στοιχεία. Και στα τρία ο δημόσιος διάλογος είναι αποπροσανατολιστικός και οι αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης μη παραγωγικές: δεν συμβάλουν σε θεσμική βελτίωση, ενώ, έστω και εξ αντανακλάσεως, ενισχύουν το «μεταρρυθμιστικό προφίλ» μιας κυβέρνησης που δεν κάνει, ολοκληρωμένες τουλάχιστον, μεταρρυθμίσεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή