Αυτή την εβδομάδα, αντιπαρατέθηκαν στη Βουλή δυο διαφορετικές αντιλήψεις για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση στη χώρα μας. Σπεύδω να διευκρινίσω ότι δεν αναφέρομαι στις απόλυτα θεμιτές, αναμενόμενες και κατανοητές στο πλαίσιο του δημοκρατικού διαλόγου ιδεολογικές αντιπαραθέσεις ή τις διαφοροποιημένες επιλογές σε επίπεδο πολιτικών προγραμμάτων. Η αντιπαράθεση είχε περισσότερο να κάνει με το πώς κατανοεί κανείς την ιστορική εμπειρία και τα μαθήματα που οφείλουμε να παίρνουμε από αποτυχημένες πολιτικές και ακυρωμένα στην πράξη μεταρρυθμιστικά εγχειρήματα δεκαετιών. Στην περίπτωση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης είναι σαφές ότι εδώ και σχεδόν μισό αιώνα δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε από ένα τέλμα συνεχούς κοινωνικής απαξίωσης της γνώσης και της μάθησης που συνδέεται με την παραγωγή και την εργασία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή