Το συλλαλητήριο της Πέμπτης έδωσε μια μικρή πρόγευση των αντιδράσεων που θα προκαλέσει το νομοσχέδιο για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων όταν θα εισαχθεί στη Βουλή. Ηδη ΑΕΙ ή μεμονωμένες σχολές βρίσκονται υπό κατάληψη, με τους φοιτητές να ζητούν να μην κατατεθεί. Το ίδιο συμβαίνει και σε κάποια σχολεία, ενώ εκπαιδευτικοί δηλώνουν την αντίθεσή τους με στάσεις εργασίας. Και, φυσικά, κόμματα της αντιπολίτευσης τάσσονται στο πλευρό τους.

Παρ’ όλα αυτά, η πλειονότητα της κοινής γνώμης εμφανίζεται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις υπέρ της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης. Η λεγόμενη σιωπηλή πλειοψηφία, δηλαδή, συμφωνεί με τις αλλαγές που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Γι’ αυτό, οι κυβερνώντες οφείλουν να δείξουν αντοχές σε όποιες αντιδράσεις θα φέρει κάθε εκσυγχρονιστική τους πρωτοβουλία.

Εφόσον οι περισσότεροι πολίτες είναι έτοιμοι να δεχθούν τον υπεσχημένο από τον πρωθυπουργό πολυδύναμο εκσυγχρονισμό, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για πισωγυρίσματα. Ούτε για παρεμβάσεις οι οποίες ενδέχεται να «νερώσουν» μια μεταρρύθμιση προκειμένου αυτή να γίνει αποδεκτή απ’ όσους διαφωνούν μαζί της.

Η ιστορία της πανεπιστημιακής αστυνομίας δεν πρέπει να επαναληφθεί. Ο καιρός, όπου μια νομοθετική παρέμβαση δημιουργεί τεράστια κοινωνική αναστάτωση και πολιτικές κόντρες αλλά καταλήγει να ψηφίζεται χωρίς να υλοποιείται, έχει παρέλθει. Οι πολίτες είναι πλέον αυστηρότεροι κριτές της μεταρρυθμιστικής αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης και δεν αρκούνται στη ρητορική της σύγκλισης με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Απαιτούν έργα, όχι λόγια.