Σάντουιτς ή αμφίψωμον

Η δεύτερη λέξη ίσως είναι άγνωστη σε πολλούς. Πρόκειται για μία ακόμη αποτυχημένη  προσπάθεια να αποδοθούν στα ελληνικά ξένες λέξεις (είναι κι εκείνο το σχεδόν ανατριχιαστικό «ταχυφαγείον»). Σάντουιτς λοιπόν και θυμάμαι πόσο είχα εντυπωσιαστεί όταν, μικρή, έμαθα την προέλευση της λέξης και του σνακ. Ηταν, λέει, ο κόμης του Σάντουιτς που, όταν έπαιζε χαρτιά, δεν ήθελε να σηκώνεται από τη θέση του για φαγητό και ζητούσε από τον μπάτλερ του να του σερβίρει κρέας μέσα σε δύο φέτες ψωμί ώστε να μπορεί να φάει χωρίς να λερώνει τα χέρια του.