Η κυβέρνηση έχει δίκιο. Οι απόδημοι Ελληνες ζητούν διευκόλυνση της άσκησης του εκλογικού τους δικαιώματος μέσω της διαδικασίας της επιστολικής ψήφου εδώ και χρόνια. Και πράγματι, στη συζήτηση που έγινε στις επιτροπές της Βουλής για το επίμαχο νομοσχέδιο την προηγούμενη εβδομάδα φάνηκε να υπάρχει ευρεία κοινοβουλευτική συναίνεση. Τα δύο μεγαλύτερα αντιπολιτευόμενα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, είπαν «ναι επί της αρχής».

Ωστόσο, το είπαν επισημαίνοντας ότι διατηρούν επιφυλάξεις για επιμέρους διατάξεις και άρθρα. Επομένως, η απόφασή της να τα αιφνιδιάσει με την εκπρόθεσμη τροπολογία για την επέκταση της επιστολικής ψήφου και στις εθνικές εκλογές δεν μπορεί παρά να εκληφθεί σαν ένας αχρείαστος τακτικισμός. Σαν μια κίνηση που πολύ απέχει από την προσπάθεια να δημιουργηθεί συναινετικό κλίμα κατά τη διάρκεια της συζήτησης ενός ζητήματος εμβάθυνσης της δημοκρατίας.

Η κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει ενημερώσει την αντιπολίτευση και να επιχειρήσει να κάμψει τις όποιες αντιστάσεις της μέσα από έναν εξαντλητικό δημόσιο και κοινοβουλευτικό διάλογο. Οχι να αποπειραθεί να την παγιδεύσει.

Ναι, όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου έχουν χρέος απέναντι στον Ελληνισμό της διασποράς να κάνουν πράξη αυτό που ορίζει το Σύνταγμα. Αλλά ο σκοπός δεν αγιάζει πάντα τα μέσα. Δυστυχώς, ενίοτε τα μέσα καταλήγουν να υποβαθμίζουν τον ίδιο τον σκοπό. Οσο ευγενή κι αν ήταν τα κυβερνητικά κίνητρα, η ευθύνη για το κακό αποτέλεσμα βαραίνει και τους κυβερνώντες. Πλέον, δεν φταίνε μόνο τα κόμματα της αντιπολίτευσης που δεν θα ψηφίσουν.