Ο κόσμος ή ο μήνας;

Τον Νοέμβριο του 2018, η Γαλλία καιγόταν στη φωτιά των «κίτρινων γιλέκων». Η κυβέρνηση είχε επιβάλει έναν «πράσινο» φόρο στα καύσιμα, που είχε προκαλέσει μια μεγάλη, βίαιη εξέγερση. Η Γαλλία που ζει από (και με) το αυτοκίνητο είχε εξεγερθεί εναντίον της Γαλλίας που έχει οικολογικές ευαισθησίες. «Η κυβέρνηση μιλά για το τέλος του κόσμου, αλλά εμείς αγωνιούμε για το τέλος του μήνα»! «Ακούω τον θυμό σας», είχε απαντήσει στους εξεγερμένους ο πρόεδρος Μακρόν. Πρέπει, είχε πει, να απαντήσουμε και στις δύο προκλήσεις, και την οικολογική και την κοινωνική. Αλλά πώς; Πώς ισορροπεί κανείς πολιτικά ανάμεσα στην υπαρξιακή αγωνία να ανακόψουμε τη μοιραία πορεία του πλανήτη προς την κλιματική καταστροφή, προς το «τέλος του κόσμου», και την πραγματική αγωνία της επιβίωσης με εισοδήματα που δεν αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες ως το «τέλος του μήνα»;