Η περίφημη Cidade do Futebol, μεγάλη ιδέα του Φερνάντο Σάντος που η Ομοσπονδία υλοποίησε –εν καιρώ μεγάλης οικονομικής ύφεσης– μέσα σε μόλις 17 μήνες, είναι για τους Πορτογάλους κάτι σαν ποδοσφαιρικό (τους) απαύγασμα. Μια ολόκληρη πολιτεία, δυτικά της Λισαβόνας, αποκλειστικά στις υπηρεσίες όλων των εθνικών ομάδων της χώρας και του ιδιαίτερου συστήματος που οι Ιβηρες ακολουθούν πιστά με τελικό στόχο τη στελέχωση της εθνικής ομάδας των ανδρών. Μια χούφτα άνθρωποι οι Πορτογάλοι, μια χώρα μόλις των 10-11 εκατομμυρίων. Και όμως την ίδια στιγμή ένα πραγματικό football factory που μέσα στον 21ο αιώνα όχι μόνο αναβάθμισε τη θέση του στον διεθνή ανταγωνισμό αλλά έφτασε στο σημείο να μετατρέψει το ποδόσφαιρο σε ένα τεράστιο εξαγώγιμο προϊόν. Σε μια παράλληλη οικονομία που αφορά ένα τεράστιο οικοσύστημα. Η χώρα του Κριστιάνο Ρονάλντο και του Ζοσέ Μουρίνιο. Η χώρα της Πόρτο και της Μπενφίκα. Μα πάνω από όλα η χώρα που μετρά περισσότερους από 250 πορτογάλους ποδοσφαιριστές και προπονητές στο περιβάλλον της ευρωπαϊκής Big 5 (στα πρωταθλήματα Αγγλίας, Γαλλίας, Γερμανίας, Ισπανίας, Ιταλίας) και τουλάχιστον άλλους 500 στα (υπόλοιπα) πρωταθλήματα του κόσμου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή