Με έναν τρόπο ο Γιάννης Τσιαντής ασχολείται σταθερά με ζητήματα καρδιάς. Είτε με την ιδιότητα του σύγχρονου διαπρεπούς καρδιολόγου, είτε με τις ανασκαφές, συγγραφές και δημιουργίες του πάνω στο ρεμπέτικο και το λαϊκό – δηλαδή στο τραγούδι επίσης της καρδιάς για τον ίδιο. Τον γνώρισα και άκουσα γι’ αυτόν από τον εκδότη Θανάση Συλιβό και τον πολυκαλλιτέχνη Σωτήρη Παπατραγιάννη. Ο Τσιαντής μοιράζει τον χρόνο του επιμελώς στην έρευνα και στο γράψιμο πάνω στο ρεμπέτικο. Και το κάνει θα έλεγα ως συνέχεια της επιστήμης του – τουλάχιστον με όρους προσήλωσης. Συγγραφέας δύο μυθιστορημάτων, συνθέτης και τραγουδοποιός, είναι και ένας εξαιρετικός συνομιλητής με ιεράρχηση το κοινωνικό, το συλλογικό και τη λειτουργία του τραγουδιού. Οχι απλώς με την ψυχαγωγική του όψη αλλά ιαματικά και δομικά για την ίδια την καθημερινότητα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή