Στην ταινία «Ο γόης» (1969), σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, ο Κώστας Βουτσάς και ο κολλητός του (Χρόνης Εξαρχάκος) ερωτεύονται δύο πλουσιοκόριτσα. Ο Βουτσάς, για να τα εντυπωσιάσει, σκαρφίζεται έναν θείο από την Αμερική που του παρέχει τα πάντα ώστε να ζει πλουσιοπάροχα. Νοικιάζει, για λίγες μέρες, μια πολυτελή έπαυλη που παρουσιάζει ως μόνιμη κατοικία του και επιστρατεύει και την αδελφή του Ρίζου να παριστάνει την οικιακή βοηθό. Η συνέχεια της πλοκής δεν έχει και τόση σημασία, εξάλλου το χιτ της ταινίας είναι μια ατάκα του Βουτσά, εκείνο το «Κατίνα, σαλαμάκι» που έλεγε στην υποτιθέμενη υπηρεσία. Μια φράση που, πέρα από το κωμικό στοιχείο, περιγράφει και ένα δραματικό απωθημένο. Του ανθρώπου που στερείται αυτό που λαχταρά και όταν το αποκτά, έστω προσωρινά και σε συνθήκες ψεύδους, το «φωνάζει» με όποιον τρόπο μπορεί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή