Δυνατότητες

Οι κακές συντροφικές γλώσσες ισχυρίζονται ότι οι μομφές του διατυπώνονται ανοιχτά επειδή δεν έγινε και γι’ αυτόν τον αριστερό πρόεδρο ό,τι υπήρξε για τον προηγούμενο. Ωστόσο, ακόμη κι αν έχουν δίκιο, τα κίνητρα δεν αναιρούν την ορθότητα των σχολίων. Τα τελευταία, βέβαια, ίσως αποκαλύπτουν κάτι σημαντικό για τις ίδιες τις συριζαϊκές δυνατότητες. Μετά το διπλό σοκ, της ήττας με νταμπλ σκορ και της αποχώρησης του «ιδρυτή» του από τον έβδομο όροφο της Κουμουνδούρου, το κόμμα διάλεξε για επικεφαλής του τον υποψήφιο που του θύμιζε κάπως το επικοινωνιακό ταλέντο του Τσίπρα. Αγνόησε τα σημάδια που έδειχναν ότι εκείνος δεν γράφει στο ευρύ κοινό αλλά και τις σαφείς προειδοποιήσεις του εκλογικού σώματος πως το κομματικό πρόβλημα ήταν βαθύτερο απ’ τη μειωμένη απήχηση ενός αρχηγού. Για να το πούμε αφιλτράριστα: δεν φταίνε μόνο οι κασσελακικές εμφανίσεις και πρακτικές για τη σταθερά πτωτική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ. Φταίνε κι όποιοι νόμιζαν ότι αυτή είναι αναστρέψιμη με την πιο φτηνή μορφή ανανέωσης: την προσθήκη στη βιτρίνα ενός άφθαρτου πολιτικά προσώπου. Εκείνοι, άλλωστε, δίδαξαν πρώτοι σε πολλούς ψηφοφόρους πως το νέο μπορεί να είναι και μια λουστραρισμένη εκδοχή του παλιού.