Συχνά ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τις συζητήσεις των ερευνητών της ιστορίας: το φάντασμα της «φωνής της κοινωνίας». Πώς προσεγγίζουμε τον λόγο, τις σκέψεις, τις αναπαραστάσεις και τις πράξεις όσων δεν έχουν επίσημη φωνή; Σε αυτό το ερώτημα έχουν δοθεί πολλές διαφορετικές απαντήσεις, ανάλογα με την ιστορική περίοδο αναφοράς, τις μεθοδολογικές επιλογές των ερευνητών (άλλες απαντήσεις έχει δώσει η κοινωνική ιστορία και άλλες η πολιτισμική), και, κυρίως ανάλογα με το πώς θέτουμε τα ίδια μας τα ερευνητικά ερωτήματα. Σε κάθε περίπτωση, το σίγουρο πια είναι ότι δεν μιλάμε ποτέ για μια μοναδική φωνή, αλλά για πολυφωνικές αφηγήσεις, για διαφορετικούς λόγους που συνυπάρχουν, αλληλοδιαπλέκονται, συγκρούονται και μεταβάλλονται. Το ακόμα πιο σίγουρο είναι ότι έχουμε την επίγνωση της διαμεσολάβησης αυτών των φωνών από διαφορετικά μέσα, συσσωματώσεις, ατζέντες και σχέσεις εξουσίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή