Ο «Οιδίπους Τύραννος» και η «Αντιγόνη» είναι τα κείμενα που στοιχειώνουν την παγκόσμια ιστορία θεάτρου. Εξάλλου, η Αντιγόνη υπήρξε μύθος θεατρικός και από νεότερους έλληνες συγγραφείς, όπως ο Νότης Περγιάλης με την «Αντιγόνη της Κατοχής» και ο μεγάλος μας ποιητής Αρης Αλεξάνδρου με τη δική του εκδοχή της σοφόκλειας ηρωίδας, αλλά και από σημαντικούς Ευρωπαίους, όπως ο Μπρεχτ και ο Ανούιγ. Ολοι αυτοί πάλεψαν να φέρουν τον αρχαίο μύθο στα χωράφια τα καρποφόρα, άλλωστε, της παγκόσμιας ιστορίας θεάτρου. Η «Αντιγόνη» δεν γέννησε καινούργιες επιστήμες, όπως ο «Οιδίπους» με την Ψυχανάλυση, αλλά κάλυψε την εγγενή ανάγκη για ηθικούς κανόνες ζωής, για θυσίες ιδεών και για λιτότητα φόρμας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή