Για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών που καταλήγουν να αυτοπροσδιορίζονται ως ταγοί της Ευρώπης και να κουνάνε το δάχτυλο με ύφος ανώτερου όντος στους διάφορους ιθαγενείς που απαρτίζουν την αυτοκρατορία την οποία εκείνοι διοικούν, ο δρόμος προς το Στρασβούργο και τις Βρυξέλλες δεν ήταν ευθύς. Τις περισσότερες φορές μάλιστα κάθε άλλο παρά υπήρξε επιλογή τους: οι σπουδαίοι ηγέτες της Ευρώπης απλώς βρέθηκαν εκεί επειδή τους τελείωσε αυτό που έκαναν. Το πώς μπορεί να χωριστεί σε τέσσερις κύριες κατηγορίες:

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή