Η πολεμική που αναπτύσσεται για τον πανεπιστημιακό χώρο αδικεί τα κρισιμότερα ερωτήματα που θέτει η ευρωπαϊκή συγκυρία, ιδίως στην ελληνική παραφθορά της. Η μόρφωση δεν αφορά ένα επαγγελματικό, κλαδικό ερώτημα, ούτε είναι κάτι εγκιβωτισμένο σε μια στενή, γραμμωμένη πολιτική στόχευση. Γι’ αυτό βρίσκεται σχεδόν εκτός πολιτικής. Αλλά τότε τι είναι; Είναι κάτι χρήσιμο; Συνδέεται με την αγορά  ή όχι, όπως κομπορρημονούν οι φανατικοί της διεθνούς Δεξιάς; Ή μήπως, με όρους χυδαίου νεοφιλελεύθερου λαϊκισμού, είναι κάτι που δεν έχει ανταποδοτικότητα, κάτι που επειδή δεν σχετίζεται ευθέως με την αγορά είναι αξιοθρήνητα άχρηστο και ακριβό (τουλάχιστον για τις ιδεολογικές ακαμψίες των τέκνων του Φρίντμαν και τους νεοφώτιστους επαρχιώτες μιμητές); Στο κάτω κάτω (λέει κάποιος πιο επιεικής) ας μορφώνονται οι χομπίστες και τα ψώνια. Η πολιτεία κάνει τα στοιχειώδη, για τα άλλα ας φροντίσει ο κάθε επηρμένος διανοούμενος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή