«Το τέλος μας θα σημάνει την πείνα σας!»

Δεν είναι πολλοί, μόλις εννέα εκατομμύρια, ένα 2% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ. Εχουν όμως μια δύναμη επιρροής που άλλα κοινωνικά κινήματα και τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας δεν βλέπουν ούτε στα όνειρά τους. Για να κάνουν άλλωστε τη φωνή τους να ακουστεί, δεν χρειάζονται να βγάλουν στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους: αρκούν μερικά τρακτέρ για να κλείσει ένας αυτοκινητόδρομος ή να παραλύσει μια πόλη. Η δύναμη των αγροτών, όμως, δεν έγκειται μόνο σε αυτό, πηγάζει και από την αλήθεια των συνθημάτων τους, εκείνου του «Χωρίς αγρότες, δεν υπάρχει τροφή» που γράφουν τα πανό τους στην Ιταλία ή του «Το τέλος μας θα σημάνει την πείνα σας!» που φωνάζουν στην Ισπανία. Επιπλέον, οι αγρότες διαθέτουν και ένα συμβολικό κεφάλαιο: σε έναν αστικοποιημένο και παγκοσμιοποιημένο κόσμο, ενσαρκώνουν για πολλούς τη σύνδεση με τη γη, την ουσία της χώρας. Η οργή τους αγγίζει, λοιπόν, ταυτόχρονα πολλές χορδές. Και μία κρίσιμη πολιτική συγκυρία όπως αυτή, με τις ευρωεκλογές προ των πυλών, τις δημοσκοπήσεις να προβλέπουν σημαντική άνοδο των λαϊκιστικών, ακροδεξιών κομμάτων, και την Ακροδεξιά να εκμεταλλεύεται ανερυθρίαστα τις αγροτικές κινητοποιήσεις, κάνει τις Βρυξέλλες, όπως και πολλές ακόμα ευρωπαϊκές μητροπόλεις, να τρέμουν.