Οι ουραγοί ως μπροστάρηδες

Το πιο ενδιαφέρον θέμα που θέτει ο «διάλογος» του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τον δήμαρχο του Βόλου (δεν χρειάζεται να τον επαναλάβουμε αφού έχει γίνει ήδη και μάλιστα πανελλήνια γνωστός) δεν έγκειται ασφαλώς στην επιφύλαξη, την αποστροφή ή την αηδία σε σχέση με τις λέξεις που τον συγκροτούν. Είναι πως αν παλαιότερα συνέβαινε να έχει πραγματοποιηθεί ιδιωτικώς ένας αντίστοιχος «διάλογος» και τον πληροφορούνταν έστω και ελάχιστοι, αυτοί οι ελάχιστοι θα ήταν αδύνατον να φανταστούν ότι θα μπορούσε να μεταφερθεί στη δημόσια σφαίρα χωρίς την ελαχιστότερη συνέπεια ή κύρωση – όπως για παράδειγμα αυτή μιας καθολικής ή μερικής έστω περιφρόνησης – για τους δύο ανθρώπους που συνήψαν τον διάλογο αυτό. Τώρα δεν χρειάστηκε καν να γίνει ο «διάλογος» αυτός κεκλεισμένων των θυρών και να μεταφερθεί με τρόπο που να μπορεί να γίνει «κτήμα» όλων. Πραγματοποιήθηκε ανοιχτά, όπως ακριβώς θα συζητούνταν ένα θέμα, για παράδειγμα το μεταναστευτικό, αυτό των ιδιωτικών πανεπιστημίων ή το άλλο με τους αγρότες. Και αυτό είναι κάτι που τα λέει «όλα».