Υπήρχε αλήθεια θέατρο κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου σε περιοχές όπως η Κοκκινιά, η Δραπετσώνα, η Αγία Σοφία και τα Ταμπούρια στον Πειραιά; Πώς θα μπορούσαν να διασκεδάζουν οι ταλαιπωρημένοι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας που είχαν βρει καταφύγιο στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές του Πειραιά εκείνης της εποχής; Τα απλά και εύλογα αυτά ερωτήματα, προερχόμενα από φίλους, συναδέλφους και φοιτητές του καθηγητή Ιστορίας Θεάτρου στο Τμήμα Θεάτρου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Αντωνη Γλυτζουρή, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση της τελευταίας ερευνητικής περιπέτειάς του, «Εις τα κέντρα της λησμονιάς – Θέατρο και Σινεμά στους Προσφυγικούς Συνοικισμούς του Μεσοπολεμικού Πειραιά – Μια πρώτη επίσκεψη». Η πολύτιμη αυτή μελέτη που κυκλοφόρησε προσφάτως από τις εκδόσεις «αμολγός», παρουσιάστηκε προχθές στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ