Προετοιμάζοντας μια μεγάλη έκθεση αρχιτεκτονικής για τα ΕΥΡΩΠΑΛΙΑ, που πραγματοποιήθηκαν στις Βρυξέλλες το 1982, επεδίωξα να συναντήσω τον αρχιτέκτονα Αρη Κωνσταντινίδη στο γραφείο του στην οδό Ρηγίλλης, με στόχο να του ζητήσω υλικό, σχέδια και φωτογραφίες από τα έργα του. Με δυσκολία δέχθηκε να με συναντήσει και πολύ διστακτικά πέρασα τη στενή πόρτα εισόδου του ημιυπόγειου γραφείου του και βρέθηκα σε έναν ενιαίο υποφωτισμένο χώρο με σχεδιαστήρια, στα οποία, όπως φαινόταν, δεν δούλευε πλέον κανείς. Ολα τακτοποιημένα, με τους παραλληλογράφους και τα τρίγωνα στημένα προσεκτικά, τα φωτιστικά σβηστά, μέσα σε μια μελαγχολική ατμόσφαιρα ερημίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή