Τα νούμερα περιγράφουν το πρόβλημα πολύ παραστατικά. Στην Αττική μπορεί κανείς να βρει 1.494 μαιευτήρες – γυναικολόγους από τους 3.090 που υπάρχουν στην Ελλάδα. Στον Νομό Ευρυτανίας μόλις τρεις. Στην περιφέρεια, ειδικά στις δύσβατες και τις ακριτικές περιοχές, είναι εξαιρετικά δύσκολο για μια γυναίκα να μείνει έγκυος, αφού ανάμεσα σε όλα τα άλλα χρειάζεται να ταξιδεύει σε τακτά χρονικά διαστήματα για να παρακολουθεί την εξέλιξη της εγκυμοσύνης της ένας εξειδικευμένος γιατρός.

Η Ενωση Μαιευτήρων Γυναικολόγων Ελλάδος ζητεί να δοθούν κίνητρα, τόσο οικονομικά όσο και ερευνητικής φύσης, προκειμένου τα μέλη της να ασκήσουν το επάγγελμά τους μακριά από την πρωτεύουσα. Για την ακρίβεια, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου επειδή ήδη παρατηρείται κύμα παραιτήσεων καθώς και έλλειψη ενδιαφέροντος για τις νέες προκηρύξεις θέσεων που αφορούν τη συγκεκριμένη ειδικότητα.

Ολοι όσοι ανησυχούν για την υπογεννητικότητα, χαρακτηρίζοντάς τη το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, καλό θα ήταν να σκεφτούν κι αυτή την πτυχή του. Αν το Εθνικό Σύστημα Υγείας αδυνατεί να εξασφαλίσει στις γυναίκες οι οποίες δεν μένουν σε μια μεγάλη πόλη την απαραίτητη ιατρική παρακολούθηση και στήριξη κατά τη διάρκεια των εννέα μηνών της κύησης, πώς περιμένει η Πολιτεία να τις πείσει ότι πρέπει να παραμείνουν στην επαρχία και να συμβάλουν στην επίλυση του δημογραφικού;