Περιβόλι του Ουρανού. Πάμε στη συνάντησή σας με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση που συνεργαστήκατε πολύ.

Αυτό είναι αρχές του ’90. Με κάλεσε ο συνθέτης Ηλίας Ανδριόπουλος εκεί. Περνάει η χρονιά, πήγαμε μια χαρά, εγώ έπαιζα όργανα και τραγουδούσα. Και μετά έρχονται ο Τάκης Μπίνης και ο Μπιθικώτσης. Ετσι γνωριστήκαμε. Μου ζητάει να παίξω και να τραγουδήσω κάτι. Και μου ζητάει το «Νύχτωσε Χωρίς Φεγγάρι». Και μόλις λέω μια στροφή, με διακόπτει: δεν χρειαζόμαστε κάτι άλλο. Αυτό που θέλουμε το έχουμε. Τον ρωτώ τότε γιατί επέλεξε αυτό το τραγούδι. Και μου λέει: «Οποιος λέει καλά ένα ζεϊμπέκικο, είναι καλός τραγουδιστής. Η αυστηρότητα, η σταθερότητα, η σαφήνεια, ο ρυθμός. Αυτά κάνουν κάποιον καλό τραγουδιστή». Συνεργαστήκαμε πολύ. Γίναμε φίλοι οικογενειακοί. Του άρεσε – όπως μου έλεγε – η λάμψη στην έκφρασή μου. Στο Περιβόλι ήμουν δίπλα του. Δωρικός και μεγάλος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή