«Η Ρωσία είναι η χώρα μου, η Μόσχα είναι η πόλη μου, μου λείπουν»: με αυτές τις λίγες λέξεις ο Αλεξέι Ναβάλνι, ο πιο σκληρός και επικίνδυνος αντίπαλος που γνώρισε ο Βλαντίμιρ Πούτιν στις δεκαετίες της απολυταρχικής εξουσίας του, είχε προαναγγείλει την επιστροφή στην πατρίδα του έπειτα από την απόπειρα δολοφονίας του από ρώσους πράκτορες από την οποία ως εκ θαύματος είχε επιβιώσει. Τότε είχε επιτευχθεί η μεταφορά του στο Βερολίνο και είχε ανιχνευθεί το αγαπημένο δηλητήριο των ρωσικών υπηρεσιών «νόβιτσοκ». Μαζί με την επιστροφή του, αν και μόλις είχε γλιτώσει από περίπου βέβαιο θάνατο, ο Ναβάλνι είχε προαναγγείλει και το τέλος του, κάτι που ασφαλώς γνώριζε ότι αργά ή γρήγορα ήταν μοιραίο να επέλθει με την απόφασή του να επιστρέψει στο στόμα του λύκου, όπως και συνέβη τελικά την περασμένη εβδομάδα στη φυλακή του στη Σιβηρία, τον αγαπημένο τόπο εκκαθάρισης αντικαθεστωτικών όλων των ρωσικών εξουσιών. Οι ηγεσίες και οι λαοί της Δύσης δείχνουν τον Πούτιν ως δολοφόνο, το Κρεμλίνο δήθεν δεν γνωρίζει το παραμικρό, όμως οι ρωσικές ειδικές δυνάμεις συλλαμβάνουν εκατοντάδες διαδηλωτές και μαζεύουν ακόμα και τα λουλούδια που αφήνουν οι πολίτες στη μνήμη του.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ