Μία από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες της σεζόν που διανύουμε είναι η γερμανική υποψήφια για το Οσκαρ μη αγγλόφωνης ταινίας «Στο γραφείο των καθηγητών» όπου παρακολουθούμε την περίπτωση μιας νέας δασκάλας (Λεόνι Μπένες) η οποία έχοντας αναλάβει τα πρώτα καθήκοντά της σε σχολείο, θα βρεθεί στη δίνη του κυκλώνα: μια κλοπή μέσα στην τάξη της τη φέρνει σε αντιπαράθεση με έναν μαθητή που όλα δείχνουν ότι είναι ο ένοχος. Χωρίς να αγνοεί τα λάθη της εκπαιδευτικού στον χειρισμό της κατάστασης, η ταινία λέει τι σημαίνει, τελικά, να είσαι εκπαιδευτικός στους καιρούς μας. Και μου ήρθε τις προάλλες στο μυαλό ακούγοντας την ιστορία και συγχρόνως το παράπονο ενός φίλου εκπαιδευτικού στην Ελλάδα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή