Μα τι ωραία. Τι ωραία. Είδα, για να μην πω με αξίωσε ο Θεός να δω, τον Κασσελάκη επί σκηνής, και αδύνατον να ξεκαθαρίσω τη θέση μου απέναντι σ’ αυτό το υπερθέαμα. Η πρώτη αίσθηση είναι εντελώς αναποφάσιστη, γλιστράει από τη χλεύη στον άκρατο θαυμασμό, και τούμπαλιν. Βλέπεις είναι η πρώτη φορά που βλέπω πρόεδρο κόμματος να συμπεριφέρεται τοιουτοτρόπως σε εισαγωγικό του λόγο, ενώπιον συνέδρων.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ