Η ασίστ του Νίκου Ζαχαριάδη

Η δολοφονία του Αλεξέι Ναβάλνι μου αποκάλυψε ειδοποιούς ομοιότητες με την υπόθεση Μπελογιάννη. Λείπει βέβαια το γαρύφαλλο και η σιδηρά κομματική εντολή. Περισσεύει ωστόσο η εικόνα δυο ωραίων και νέων ανδρών που αποδέχονται τη μοίρα τους με ένα εντελώς όμοιο μεγάλο χαμόγελο κι ένα εξίσου μεγάλο έρωτα που εξέθρεψε ο καθείς τους μέσα σε φυλακές και επικίνδυνες αποστολές. Τι κάνει έναν άνθρωπο ήρωα; Σπανίως με απασχολεί τέτοιο ερώτημα, οπότε ας ξύσω λίγο το κεφάλι μου. Το συναπάντημα μιας μεταιχμιακής ιστορικής στιγμής με έναν ψυχισμό που αψηφάει τη συντριβή. Ή μήπως την επιδιώκει; Είναι παγιδευμένος, μου ψιθυρίζει μέσα μου μια φωνή αλλά δεν θα της κάνω τη χάρη ν΄ανοίξουμε κουβέντα.