«Παλαιοχριστιανοί ή «Νεοχριστιανοί»;

Από την πρώτη στιγμή της ιστορίας του ο Χριστιανισμός κινήθηκε μέσα στις κοινωνικές και πολιτικές δομές του ελληνορωμαϊκού κόσμου. Παρ’ όλο που ανέπτυξε τα δικά του ανατρεπτικά κριτήρια για το τι σημαίνει καλό και κακό, η έμφαση στην αγάπη στον πλησίον και τη θυσία και η εντολή του Χριστού για διάδοση του Ευαγγελίου δεν τον άφησε να κλειστεί σε μια περιθωριακή, «καθαρή» κοινότητα, όπως στην ιουδαϊκή αίρεση των Εσσαίων, που έζησαν στα σπήλαια του Κουμράν, στη Νεκρά Θάλασσα (όπου βρέθηκαν μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα περίφημα ομώνυμα χειρόγραφα).