Στη συνεχή της έρευνα και στα κείμενά της, η αρχιτέκτονας, σκηνοθέτις, πειραματική καλλιτέχνις Μαρία Λάλου επανεξετάζει τη θέση των θεατών, αμφισβητώντας το κύρος των ψηφιακών εικόνων και τη διαμεσολάβηση των δεδομένων που ελέγχονται από αλγορίθμους. Με μια σειρά από κινηματογραφικές προβολές, μια έκθεση διαγραμματικών σχεδίων και μια σκηνογραφημένη συζήτηση η εννοιολογική καλλιτέχνις παρατηρεί και αποκρυπτογραφεί τις μεταβάσεις που βιώνουμε παρουσιάζοντας το πρόγραμμα «Μηχανισμοί της θέασης» σε τρεις διαφορετικούς χώρους στην Αθήνα. Στη συνάντησή μας ήταν πολλά τα αστέρια του κινηματογράφου που παρήλασαν από τη συζήτησή μας για το πώς σήμερα οι κάμερες είναι οι νέοι ηθοποιοί και πώς οι καλλιτέχνες παραχωρούν τα πνευματικά τους δικαιώματα σε έναν αλγόριθμο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή