Μια άλλη, διαφορετική, ματιά στρέφει η Μαρία Πρωτόπαππα στο κλασικό αριστούργημα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, μια ματιά που αποσυνδέεται από τα γνώριμα χαρακτηριστικά του έργου, χωρίς να το προδίδει. Ξεκινώντας από τον χρόνο και την εποχή που συμπαρασύρει και την ηθογραφική διάσταση, η σκηνοθεσία επιλέγει να στραφεί σ΄ αυτό που η ίδια θεωρεί ουσιώδες. Και είναι – χωρίς να μειώνει την ουσία του «άλλου». Γι΄ αυτό και «Το σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα» στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν δημιουργεί ένα δικό του σύμπαν όπου η πατριαρχία, η επιβολή, η καταπίεση, η βία αποτελούν τον συνεκτικό ιστό της οικογένειας και τίποτ΄ άλλο. Γι΄ αυτό και η απουσία ανδρός, αφού ο πατέρας έχει πεθάνει, μετατοπίζεται.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή