Θέατρο για όλους – γιατί όχι;

Με αφορμή τις παραστάσεις σε συνθήκες καθολικής προσβασιμότητας που θέτει σε εφαρμογή το Εθνικό Θέατρο – με την υποστήριξη της Alpha Bank και τη συνεργασία της Liminal – ήρθαν στο μυαλό μου κι άλλες σκέψεις, σχετικές με το πόσο φιλόξενα είναι τελικά τα θέατρα σε όλους, κυριολεκτικά, τους θεατές. Σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα του Εθνικού, η έννοια της καθολικής προσβασιμότητας αφορά την παρακολούθηση μιας παράστασης από θεατές με προβλήματα στην όραση και την ακοή, κάτι που πράγματι απαιτεί ειδική προεργασία – και κοστίζει. Οι πρώτες απόπειρες είχαν γίνει επί καλλιτεχνικής διεύθυνσης Λιβαθινού και τώρα επί Γιάννη Μόσχου γίνεται ένα βήμα ακόμα προς αυτή την κατεύθυνση, πιο ολοκληρωμένα.