Αν η πολιτική δεν «δουλεύει» με τις αποχρώσεις, είναι γιατί αν δεν υπάρξουν άπλετα και εκτυφλωτικά φωτισμένα όσα λέγονται ή όσα γίνονται, είναι σαν να μην έχουν ειπωθεί και να μην έχουν επιτευχθεί. Μια προϋπόθεση που μεταβάλλει άρδην τη σημασία των πραγμάτων καθώς η αναγνώριση του «άσπρου-μαύρου» ως μιας αποκλειστικής συνθήκης προκειμένου να διεξαχθεί μια συζήτηση ή να αποτιμηθεί μια οποιαδήποτε πράξη, έχει καταδικάσει μια υπόθεση, επομένως και την πολιτική, να λογαριάζει ως προοπτική ένα πλήρες αδιέξοδο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή