Είχαν συναντηθεί, είχαν κουβεντιάσει ο Μανόλης Χατζηγιακουμής και ο Μήτσος Φύσσας που κηδεύτηκαν την Τετάρτη, ο ένας στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών κι ο άλλος στο αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας, ο ένας με τα λόγια του Ιωάννη Δαμασκηνού – «πάντα σκιάς ασθενέστερα, πάντα ονείρων απατηλότερα, μία ροπή και πάντα ταύτα θάνατος διαδέχεται» -, ο άλλος με της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου – «όλα είναι ένα ψέμα, μια ανάσα, μια πνοή, σαν λουλούδι κάποιο χέρι θα μας κόψει μιαν αυγή»;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή