Το μηδέν και το άπειρο

Τι γίνεται με αυτό το παιδί; Μας κάνει πλάκα; Κάνει πλάκα με τον εαυτό του; Ή μήπως «πειράματα» εκτροπής από αυτό που έχουμε συνηθίσει να εκλαμβάνουμε ως αυτονόητο; Για τον Μίλτο Τεντόγλου μιλάω. Που με ένα ακόμη χρυσό μετάλλιο, το δέκατο, στην τσέπη του, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου στη Γλασκώβη, απολογήθηκε για τον θρίαμβό του. «Ο αγώνας μου ήταν χάλια» είπε. «Ο,τι χειρότερο, δεν είχα καμία όρεξη, προσπαθούσα από μόνος μου να ενεργοποιηθώ στα άλματά μου, προσπαθούσα να κάνω ό,τι καλύτερο, αλλά δεν έβγαινε η επίδοση με τίποτα […] Εγώ πρέπει να βρω μια όρεξη γιατί τα έχω κερδίσει όλα και είναι δύσκολο να τη βρεις. Ενιωθα ότι είμαι σε Πανελλήνιο, σε Βαλκανικό, κάτι τέτοιο ένιωθα. Πολύ περίεργος αγώνας, δεν το ευχαριστήθηκα καθόλου».