Δεν είναι η πρώτη φορά που ο τίτλος μιας εφημερίδας ή απόσπασμα από τη δημοσιογραφική της ύλη ενσωματώνεται δημιουργικά στο μυθοπλαστικό περιεχόμενο ενός βιβλίου. Κυρίως στην ελληνική, αλλά και στη διεθνή λογοτεχνία οι συγγραφείς καταφεύγουν στα λεγόμενα πραγματολογικά δεδομένα όταν θέλουν να μείνουν με το ένα πόδι στη γη (επειδή το άλλο βρίσκεται αναπόφευκτα στη φαντασία). Και πουθενά αλλού δεν βρίσκει καλύτερη εφαρμογή αυτή η «τεχνική της παρατήρησης» όσο στα «Ονόματα» του Ντον ΝτεΛίλο: στο μυθιστόρημα του 1982, όπου πλατείες ελληνικών νησιών, το άνυδρο τοπίο της Μάνης και οι δρόμοι της Αθήνας συνταιριάζονται σε ένα μωσαϊκό, όχι απαραίτητα απολύτως πιστό προς την πραγματικότητα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή