Ο Γολγοθάς των ασθενών μπορεί να ξεκινά με την αναζήτηση κλίνης σε κάποιο εξιδεικευμένο κέντρο, ωστόσο δεν σταματά εκεί, όπως και η πορεία τους προς την αποκατάσταση. Στα βαριά περιστατικά ο δρόμος εκτός από μακρύς είναι και μοναχικός. Αυτό εξομολογείται στα «ΝΕΑ» η Μαίρη Κοτρώτσου, μητέρα της Μυρτώς της οποίας η ζωή άλλαξε δραματικά μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε στην Πάρο το 2012. «Νιώθω ότι οι πολίτες που χρήζουν αποκατάστασης αντιμετωπίζονται από το κράτος ως πολίτες τρίτης και τέταρτης κατηγορίας». Η ίδια δηλώνει τυχερή που το κέντρο Animus ανέλαβε εξ ολοκλήρου τα έξοδα αποκατάστασης της κόρης της, όμως, περιγράφει πως «οι ασθενείς μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας της αποκατάστασης χρήζουν τακτικής παρακολούθησης».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή