Αθανασία

Μνήμη Γιάννη Γ. Νιάρχου

Μια μεγάλη έκπληξη – χωρίς να είναι η μόνη, αν και εντελώς ξεχωριστή – επεφύλαξαν «ΤΑ ΝΕΑ» του περασμένου Σαββατοκύριακου στους αναγνώστες τους. Στη σελίδα όπου καταχωρούνται οι μικρές αγγελίες και στη στήλη «Μνημόσυνα» μια αθηναϊκή οικογένεια (παιδιά, εγγόνια και ανίψια) ενημέρωνε για το μνημόσυνο που θα τελούσε στον ναό της Αγίας Τριάδας, στη Νέα Κηφισιά, με τη συμπλήρωση πενήντα τεσσάρων και πενήντα τριών χρόνων από τον θάνατο των γονιών, παππούδων και θείων της. Πενήντα τέσσερα και πενήντα τρία χρόνια, δηλαδή στα 1970 θα έφυγε η μητέρα, γιαγιά και θεία και στα 1971 ο πατέρας, παππούς και θείος. Σε τόσο μικρό χρονικό ανάμεσά τους διάστημα ώστε εύλογα μπορεί να υποθέσει κανείς πως ο πατέρας δεν άντεξε τον χαμό της συζύγου του και την ακολούθησε στον τάφο. Οπως μάλιστα το αγγελτήριο του μνημόσυνου δεν γράφει τον μήνα της αναχώρησής τους, δεν αποκλείεται το διάστημα που μεσολάβησε σε αυτή την αναχώρηση να ήταν λίγοι μήνες ή και λίγες μέρες ακόμη. (Κάτι αντίστοιχο με την ποιήτρια Διαλεκτή Ζευγώλη – Γλέζου και τον σύζυγό της, πεζογράφο Πέτρο Γλέζο, που έφυγαν τον Ιούλιο του 1996 η πρώτη και τον Οκτώβριο του 1996 ο δεύτερος).