Ο υπερρεαλισμός ως κίνημα, θεωρία και καλλιτεχνική πράξη, ως ρεύμα αισθητικής φιλοσοφίας που μας χάρισε τους ασώματους οφθαλμούς, τα ρολόγια που λιώνουν και τα ζώα με αταίριαστα μέρη, γεννήθηκε το 1924, όταν ο γάλλος ποιητής Αντρέ Μπρετόν δημοσίευσε το πρώτο του Μανιφέστο κατακεραυνώνοντας το κύμα του ρεαλισμού και του ορθολογισμού που επικρατούσε. «Η απλή λέξη “ελευθερία” είναι η μόνη που με εξιτάρει ακόμα», έγραψε ο Μπρετόν στο «Σουρεαλιστικό Μανιφέστο», θέτοντας ως κριτήρια για να είναι σουρεαλιστικό ένα έργο την απουσία κάθε ελέγχου και λογικής, καθώς και την πνευματικότητα. Εναν αιώνα αργότερα, εντός μιας ταραγμένης εποχής η οποία δεν μας αφήνει περιθώρια να οραματιστούμε, τι έχει να μας προσφέρει ο σουρεαλισμός; Εχουν τα φιλοσοφικά και πολιτικά επιχειρήματά του να πουν κάτι για τη σύγχρονη ζωή; Εστω και αμυδρά μπορούμε να ακολουθήσουμε τη σουρεαλιστική εντολή: «Μεταμόρφωσε τον κόσμο, άλλαξε τη ζωή»; Τι μπορεί να μας πει ο σουρεαλισμός αυτούς τους σουρεαλιστικούς καιρούς;

Μουσεία σε όλον τον κόσμο, ιστορικοί τέχνης και καλλιτέχνες κατά τη διάρκεια της χρονιάς θα επιχειρήσουν με εκθέσεις για τον σουρεαλισμό να αναδείξουν τη δυναμική του με το παρόν. «ΤΑ ΝΕΑ» θέτουν τον προβληματισμό και εισπράττουν τις απαντήσεις δημιουργικών πνευμάτων.

Κωστής Βελώνης

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή