Η πρώτη κριτική

Ξεκινάω το σημερινό μου κείμενο με μια διαπίστωση εξαιτίας των αναγνώσεών μου. Εχω τη συνήθεια, πάνω από 70 χρόνια αναγνώστης πριν γίνω γραφιάς, να επανέρχομαι σε κείμενα που με απασχόλησαν ή με ενόχλησαν πριν από πολλά χρόνια. Αυτή τη στιγμή μόλις άφησα την ανάγνωση του πρώτου τόμου του μυθιστορήματος του Μ. Καραγάτση «Σέργιος και Βάκχος», που σαφώς πρωτοδιάβασα πριν από μισό αιώνα και περισσότερο. Τους συστηματικούς αναγνώστες μου τους συμβουλεύω να επανέρχονται στα κείμενα που τους εντυπώθηκαν εξαιτίας θετικών και αρνητικών εντυπώσεων, να δοκιμάζουν πρώτα την αντοχή των κειμένων σε μια δεύτερη δική τους ανάγνωση και την αντοχή τη δική τους, να εξετάζουν κατά πόσο, με την πάροδο των χρόνων, έχουν αλλάξει τα κριτήριά τους, τα ιδεολογικά και αισθητικά τους εφόδια και ποιοι είναι οι λόγοι της εμμονής σε παλιές εντυπώσεις ή της αλλαγής των κριτηρίων τους.