Δεν έχει σημασία, ούτε θέλω να ξέρω, αν δεν μπορούν ή αν δεν θέλουν – αυτά είναι οικογενειακά τους, ας τα βρουν μεταξύ τους. Εκείνο που έχει σημασία για όλους εμάς τους υπόλοιπους είναι ότι, από το 2015 μέχρι σήμερα, αυτοί οι άνθρωποι δεν έμαθαν τίποτα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε εκεί κολλημένος στη λενινιστική παράδοση των λαϊκών δικαστηρίων, ούτε τη διάκριση των εξουσιών καταλαβαίνει ούτε τίποτα. Η πρόταση του Σωκράτη Φάμελλου την περασμένη Πέμπτη στη Βουλή, για να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα για προανακριτική εις βάρος του Κώστα (Αχ-Βαχ) Καραμανλή, αυτό ακριβώς απέδειξε. Θα έπρεπε να ήταν αδιανόητο ότι εκείνοι που ελεεινολογούν την κατάσταση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα προτείνουν ουσιαστικά να κηρυχθεί κατηγορούμενος ο πρώην υπουργός χωρίς κατηγορίες. Και όμως συμβαίνει, εφόσον ο κ. Φάμελλος ζητάει να στείλουν τον πρώην υπουργό προληπτικά στο δικαστήριο και βλέπουμε. Αυτή είναι η λογική της πρότασής του και είναι η ίδια με εκείνη της Novartis: στο δικαστήριο χωρίς στοιχεία και αν είναι αθώοι ας το αποδείξουν εκείνοι. Η μόνη διαφορά είναι ότι στην περίπτωση της Novartis η συνταγή εφαρμόστηκε επιθετικά, ενώ ο κ. Φάμελλος την προτείνει συμβιβαστικά στην κυβέρνηση. Το στυλ άλλαξε, από την επιθετικότητα πέρασαν στη σάχλα, οι αριστερίστικες ιδεοληψίες τους έμειναν.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ