Είναι μόνο η «μαύρη τρύπα» της σύγχρονης Ιστορίας μας; Μία εξαίρεση που παγιώθηκε για εφτά χρόνια χωρίς να εκφράζει τάσεις που επιβίωσαν και μετά την πτώση της; Ξεκίνησε ως εφιάλτης το 1967 για να σβήσει εκείνο τον Ιούλιο του 1974; Η χούντα των συνταγματαρχών είναι ελληνικό φαινόμενο και ταυτόχρονα ενταγμένο στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα της εποχής. Εχει ασυνέχειες και ρήξεις, αρμούς και συσχετίσεις με το ευρύτερο πολιτικό περιβάλλον στο οποίο ήρθε για να μείνει. Και ο μόνος τρόπος για να διατηρείται ως μνήμη την οποία κανείς επεξεργάζεται – όπως το τραύμα στην ψυχοθεραπευτική μέθοδο – είναι η συνεχής κριτική προσέγγισή της, ενίοτε με υποθέσεις εργασίας τολμηρές, μακριά από κοινούς τόπους που αναπαράγουν τη δαιμονοποίηση ή τη μικροπολιτική.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή