Το 1989, το τείχος του Βερολίνου δεν έπεσε μόνο στο κεφάλι της Στάζι. Η ευρωπαϊκή Αριστερά στο σύνολό της βρέθηκε απροετοίμαστη κι αντιμετώπισε αμήχανα κι ενοχικά τις νέες συνθήκες. Πρώτοι πρώτοι βεβαίως οι ανατολικοευρωπαίοι κομμουνιστές, που πανικόβλητοι άλλαζαν ταμπέλες στα κόμματά τους μετεξελισσόμενοι σε σοσιαλιστές μπας και ξεπλύνουν τα χαΐρια τους. Ταμπέλες άλλαξαν κι οι δυτικοί κομμουνιστές. Με μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού τις εξαιρέσεις εγκατέλειψαν την κομμουνιστική φυσιογνωμία τους για να αναζητήσουν δρόμους πιο συμβατούς με τη φιλελεύθερη δημοκρατία αλλά και τον θριαμβευτή καπιταλισμό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή