Ο απόηχος μιας ιστορικής εκλογικής ανατροπής

Το βράδυ της 31ης Μαρτίου μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της αντιπολιτεύσεως δυσκολευόταν να πιστέψει τα αποτελέσματα τα οποία υπερέβαιναν τις προσδοκίες και των πλέον αισιοδόξων. Η διάψευση των δημοσκοπήσεων κατά τις διπλές εκλογές του Μαΐου 2023 είχε συμβάλει να μη ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν τα ευοίωνα μηνύματα από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις και να εμπεδωθεί κλίμα αισιοδοξίας. Τα οριστικά αποτελέσματα, ωστόσο, έδωσαν στη νίκη της αντιπολιτεύσεως ιστορικές διαστάσεις. Δεν ήταν απλώς η εκ νέου απώλεια των μητροπολιτικών δήμων της Κωνσταντινουπόλεως και της Αγκύρας με ανέλπιστα μεγάλη διαφορά υπέρ των νυν δημάρχων Εκρέμ Ιμάμογλου και Μανσούρ Γιαβάς. Ηταν η πρώτη φορά από τις βουλευτικές εκλογές του 1977, εδώ και περίπου μισόν αιώνα, που το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (Cumhuriyet Halk Partisi – CHP) συγκέντρωσε με 37,77% τη σχετική πλειοψηφία σε οποιαδήποτε εκλογική αναμέτρηση. Ηταν επίσης η πρώτη φορά από την ίδρυσή του το 2001, που το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Αναπτύξεως (Adalet ve Kalkınma Partisi – ΑΚΡ) με 35,49% δεν συγκέντρωσε τη σχετική πλειοψηφία σε εκλογές στις οποίες συμμετείχε. Σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος κινήθηκαν προς τρεις κατευθύνσεις. Ενα μέρος επέλεξε την αποχή, συμβάλλοντας στην πτώση της συμμετοχής στις εκλογές στο 78% από 87% κατά τις περυσινές εκλογές. Ενα άλλο μέρος υποστήριξε το ισλαμιστικό Νέο Κόμμα Ευημερίας του Φάτιχ Ερμπακάν, το οποίο με 6,49% ανεδείχθη σε έναν από τους μεγάλους κερδισμένους των εκλογών. Κάποιοι άλλοι προτίμησαν να υποστηρίξουν τους υποψηφίους του CHP συμβάλλοντας στην εντυπωσιακή τους εκλογική επίδοση. Η τελευταία ενισχύθηκε και από την άρνηση των ψηφοφόρων των κομμάτων της ελάσσονος αντιπολιτεύσεως να υποστηρίξουν τους δικούς τους υποψηφίους. Η πλειονότητα των ψηφοφόρων του δεξιού «Καλού Κόμματος» (İΥİΡ) και του φιλοκουρδικού Κόμματος Ισότητος και Δημοκρατίας των Λαών (DEM) προτίμησαν να εκδηλώσουν την έντονη δυσαρέσκειά τους για την κυβερνητική πολιτική στηρίζοντας τους υποψηφίους του CHP.