Η ανάμνηση είναι από τις πιο παλιές και περιέχει, όπως και οι πιο διάσημες αντίστοιχες της λογοτεχνίας, όλες τις αισθήσεις μαζί – και μυρωδιά, και γεύση και βέβαια, αφή. Η ανάμνηση είναι της παιδικής ηλικίας: ένας κήπος στην Κηφισιά, άναρχος, αφρόντιστος, που μας υποδεχόταν τις πρώτες μέρες της άνοιξης για να «ανοίξουμε» το σπίτι. Οι μεγάλοι μέσα κουβαλούσαν, καθάριζαν, αέριζαν, κι εγώ έξω μόνη κολυμπούσα σε μια πορφυρή θάλασσα από παπαρούνες κρατώντας την (αναγκαστική και απολύτως βεβιασμένη) φέτα ψωμιού με βούτυρο και μέλι που, μου υπόσχονταν, θα με δυνάμωνε. Γεύση από μέλι, μυρωδιά από πεύκα και ζεστό χώμα, ήχοι κοτσυφιών σε κατάσταση έκστασης, κι εγώ ανάμεσα στα αμέτρητα άγρια χορτάρια που μου έφταναν πάνω από τη μέση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή