Από πείραμα των Ναζί, «όπλο» της CIA

Τα ναρκωτικά, όπως και οι πόλεμοι, είναι επικίνδυνα. Ο γερμανός συγγραφέας Ερνστ Γιούνγκερ γεύτηκε και τα δύο. Ως νεαρός στρατιώτης στον στρατό του Κάιζερ πολέμησε λυσσαλέα στα χαρακώματα, προτού χαθεί κάτω από τα βουνά της κοκαΐνης στο Βερολίνο της Βαϊμάρης. Καθώς μεγάλωνε, η προτίμηση του Γιούνγκερ στις χημικές «λιχουδιές» γινόταν όλο και πιο εκλεπτυσμένη: χασίς, μορφίνη, πεγιότ. Το μυθιστόρημά του «Heliopolis» (1949) διαδραματίζεται σε μια δυστοπική πόλη του μέλλοντος, όπου ένας επιστήμονας αψηφά τη μιζέρια της μέσω πνευματικών ταξιδιών που προκαλούνται από ναρκωτικά. Ο Γιούνγκερ επινόησε τον όρο «ψυχοναύτης» για να περιγράψει τον χαρακτήρα που «αιχμαλωτίζει τα όνειρα, όπως άλλοι φαίνεται να κυνηγούν τις πεταλούδες με απόχη». Αλλά πώς θα μπορούσε ο ψυχοναύτης να αποκαλύψει ονειρικές αλήθειες;