Οπως σημειώνουν και συγγραφείς του τόμου, μέσα από τη συνάντηση ανάμεσα στην κυριαρχία και την αντίσταση στους χώρους της εξαίρεσης διαμορφώνεται ταυτόχρονα και αυτό που ο Μισέλ Φουκό είχε ονομάσει ετεροτοπίες, δηλαδή χωροθεσίες που κινούνται σε κατεύθυνση διαφορετική από την κυριαρχία, «ενεργά πραγματωμένες ουτοπίες», που καταλήγουν να υπονομεύουν και να μετασχηματίζουν την κυριαρχική πρόθεση που καθοδήγησε τους αρχικούς σχεδιασμούς μιας «αυστηροποιημένης» μεταναστατευτικής και προσφυγικής πολιτικής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή